Polecamy wywiad z Agatą Frankowską, Prezes Zarządu Fundacji Działań Edukacyjnych KReAdukacja z Lublina, o doświadczeniach współpracy tej organizacji z różnymi szkołami, a także młodzieżą licealną i gimnazjalną.
Anna Kertyczak: Wiele działań KReAdukacji kierowanych jest do uczniów, nauczycieli, szkół. Skąd pomysł, potrzeba pracy ze szkołą?
Agata Frankowska: Mogę mówić za siebie. Jestem z wykształcenia pedagogiem. Jeszcze na studiach powiedziałam sobie, że chcę pracować z dziećmi, chcę pracować z młodzieżą, ale nie wyobrażam sobie funkcjonowania w strukturach szkolnych. Nie ma tam miejsca na wiele rzeczy, które młodzi ludzie powinni poznać, bo też szkoła nie może zastąpić wszystkiego, nie zastąpi również rodziców.
To właśnie działanie w organizacji pozarządowej, we współpracy ze szkołą, pozwala na zrobienie tych rzeczy, które nie mieszczą się w strukturze szkoły, które czasem powinni robić rodzice, ale oni z kolei nie mają czasu. Żyjemy w
takich czasach, że dziecko nigdy nie jest pozostawione samo sobie – jeśli nie zajmie się nim szkoła czy rodzice, to mogą to zrobić media, czy jakieś szkodliwe środowiska, nie można mieć nadziei, że dziecko wyjdzie na ludzi, jeśli nikt się nim nie zajmuje. Naszym celem było więc stworzenie miejsca, które będzie trochę uzupełniać szkołę i pokazywać alternatywę. Stworzenie miejsca gdzie można podyskutować i gdzie nie jest się ocenianym – nie musimy stawiać ocen by uczeń dobrze myślał. To co my przygotowujemy jest pewną propozycją, ale jesteśmy otwarci na to co dalej z tą propozycją będzie się działo.
AK: Jak trafiacie do uczniów, młodzieży?
AF: We wszystkich projektach i działaniach trafiamy do młodzieży przez szkoły – nie robimy otwartych naborów, tzn. one są otwarte, ale poprzez szkołę. Umawiamy się na zajęcia wstępne ze szkołą, tłumaczymy co jest celem i treścią danego projektu i w taki sposób prowadzimy nabór uczestników.
AK: A jak wygląda „nabór” szkół?
AF: Wysyłamy oferty mailowo na adresy szkół plus jest ogłoszenie na naszej stronie, czy na ngo.pl, w mediach. Np. „Lublin w sieci życzliwości” to dość nośna inicjatywa – mamy patronat Kuriera Lubelskiego, telewizji Lublin, telewizji internetowej i Radia Lublin, oni również przekazują informacje o realizowanych działaniach. Także nauczyciele przekazują sobie informacje o projektach, w których brali udział.
AK: Jak wygląda współpraca ze szkołami – czy nauczyciele, dyrektorzy, włączają się w działania?
AF: Założenie jest takie, że to my raczej działamy w projekcie. Mamy wrażenie, że jak nauczyciele za bardzo się udzielają, to dla uczniów znów jest jak w szkole. A nasze projekty to trochę działanie z boku. Nauczyciele wypytują – jak się nam pracuje, jak się wszystko odbywa, ale nie ingerują bezpośrednio w daną inicjatywę. Pozwalają działać, bardziej czekają na to aż uczniowie sami się pochwalą aktywnością, inwencją.
Działania, na przykład, w ramach „Lublina w sieci życzliwości” prowadzimy częściowo w szkole. W pierwszej edycji (3 lata temu) wymyśliliśmy, że uczniowie będą przyjeżdżać tutaj [do biura Fundacji], żeby nie obciążać szkół, ale okazało się że to bez sensu, bo nie tylko mieszaliśmy ich między klasami, ale zawsze mieli a to angielski, a to mieszkali poza Lublinem. Zaczęliśmy pracować bardziej ze szkołami i teraz uzgadniamy terminy spotkań i to my przychodzimy do szkoły, gdzie udostępniona jest sala na spotkanie się z młodzieżą. Oni już po lekcjach nie muszą nigdzie jeździć, nigdzie chodzić tylko zostają na godzinę-dwie i sobie pracują. I okazało się że ta formuła się sprawdziła i szkoły na to poszły.
We współpracy ze szkołami trudny jest natomiast moment wakacji – trzeba brać pod uwagę wakacje i podział roku na dwa semestry – te wakacje i dla uczniów, i dla nauczycieli, są takim okresem wyciętym z życia. Po wakacjach trzeba znowu to wszystko gdzieś tam wprowadzać.
Czytaj więcej...
